GEBOUW A - BUITENZIJDE

INLEIDING

Gebouw A is gebouwd als bomvrij gebouw, maar is geen bunker. Een bunker heeft doorgaans een enkelvoudige functie zoals groepsschuilplaats, geschut opstelling of commandopost en is van gewapend beton opgetrokken. In het Nederlandse spraakgebruik werden tot aan de Tweede Wereldoorlog dergelijke militaire verdedigingswerken als kazematten of groepsschuilplaats gebruikt. In de strikte betekenis van het woord was gebouw A ook geen kazemat, deze hebben inpandige vuurmonden. Dit gebouw had als functie het logieverblijf van de militairen, onderhoud aan wapentuig en opslag van munitie en dergelijke.

Het gebouw is gebouwd volgens een standaard ontwerp zoals dat in vrijwel alle forten is toegepast. Dat wil zeggen de buitenmuren bestaan uit een meter dik metselwerk en het plafond heeft een gewelf constructie. Ook het plafond is een meter dik. De fundering van muren is tot drie meter dik. Onder de fundering ligt een zandlichaam van 2 meter dikte. Verder staat het gebouw staat op 307 heipalen van 12 m lengte.

Het dak is door een 3 m dik zandlichaam afgedekt en ook aan de zijkanten en achterwand ligt een meters dik zandpaket. De helling was oorspronkelijk 4/5. Sloop van wallen, ophogen en egaliseren van de zandmassa's rondom Gebouw A in 1940, 1975 en 2003 hebben weinig van de orginele zanddek overgelaten.

Het fort is gebouwd naar de laatste inzichten uit die tijd. Tot omstreeks 1870 was de vuurkracht van kanonnen veelal beperkt tot 1,7 km. Maar sindsdien is de vuurkracht middels explosieve brisantgranaten aanmerkelijk toegenomen. Voor die tijd richtten de bommen nauwelijks schade aan. De gebouwen konden wel tegen de inslagen en ook de wallen doorstonden die inslagen goed. Met het nieuwe wapentuig lag het anders, gebouwen moesten nu juist wel bomvrij gebouwd worden en dat werd onder andere gedaan middels een meerdere meters dik zanddek.

Het gevel van het gebouw is sober uitgevoerd en kent nauwelijks versierselen die het vermelden waard zijn. Een gevelsteen vermeldt de naam van het fort met het bouwjaar. Ramen en deuren kunnen met luiken worden verduisterd, maar waren oorspronkelijk van hout. Restanten van de bevestigingssteunen voor de vlaggenmasten, een houder voor een lantaarn en een aansluitpunt voor telegraafdraden zijn nog wel steeds te herkennen. Links van de ingang van kamer VIII (de tegenwoordige hoofdingang) is een ijking aangebracht op 1,0 m +NAP.

Ten behoeve van de drinkwater voorziening is in 1900 een welput geslagen tot een diepte van 27 m onder het maaiveld. De ondergrond laat zien dat onder het funderingszand eerst een veenpakket voorkomt en daaronder zand. Voor de liefhebbers is <hier> het geologisch boorprofiel te bekijken.


BIJZONDERE DETAILS

1/10 - Lantaarn beugel

2/10 - Plaats NAP ijkpunt

3/10 - NAP ijkpunt

4/10 - Houders vlaggenmast aan rechtervleugel

5/10 - Gevelstenen met naam en jaartal

6/10 - zinkputdeksel

7/10 - zinkput (rioolput)

8/10 - Welput met pomp

9/10 - Doorsnede fort achter voorgevel

10/10 - Voorgevel
Met klikken of tikken op de rode hotspot gaat u naar binnen.

Met de hotspot op de laatste dia kan het gebouw worden betreden.